حرفهای بابایی (پرهام و بابائیش )

یک پیشنهاد دارم ... مامانهای مهربون توجه کنید : میدونم شما خیلی زحمت میکشید علیرغم نگهداری نی نی کوچولوتون مجبورید نی نی های دیروز را هم تروخشک کنید و در ضمن وبلاگتون را هم آپ کنید ... چرا یکبار فقط یکبار شوهر گرامیتان را مجبور نمی کنید یک پست یک خطی از هر آنچه دلش می خواهد اینجا بنویسد .... ما آقایون کم حرفیم ولی قشنگ مینویسیم خیلی دلم میخواد ببینم باباهای دوستان وبلاگی پرهام به چی فکر میکنن ... مطمئنم کلی حرف واسه گفتن دارن... ولی تا موقعیتش نشه دم نمیزنن ... پس این امکان را فراهم کنید باباها هم حرف بزنن .. . پ . ن   باباها روز مادر نزدیکه ...  بهونه خوبیه ... روز پدر هم داریم ....   ...

یادتونه وقتی میخواستیم انشا بنویسیم چقدر کاغذ چرکنویس حروم میکردیم ... حالا من امروز اینقدر اینجا نوشتم و پاک کردم که فکر کنم حداقل یک دفتر ٤٠ برگ را مچاله کردم  ...! خب وقتی نوشته هام به دل خودم نشینه ، ننویسم بهتره ... فقط این دو تا عکس جدید از پرهام توی شومینه خاموش را میذارم که دست خالی نباشم . بازم پرهام به کمک باباش اومد ...       ...

دیروز خونه تنها بودم و داشتم با دیدن آرشیو عکسهای قدیمی توی  هارد از گذشته یاد میکردم که به طور اتفاقی به این عکس برخوردم ... تاریخ دقیق اونو نمیدونم چون با فتوشاپ روش کار شده ، ولی از این عکس چندین نسخه چاپ کرده بودم و به قول معروف خاطرخواه زیاد داشت و همه را بردند و برای خودمون یک دونه هم نموند و متاسفانه فایل اصلی اون هم تو سردرگمی افکار بابایی معلوم نیست کجا سیو شد ... البته ما اورجینال و پخش زندشو که تو خونه داریم ...! برای اینکه خاطره شیرین سرکار گذاشتن دوستان بابت شایعه دوقلو بودن پرهام دوباره براشون احیا بشه اینجا گذاشتمش .. .  ( اولا بسیار تابلویه عکس ساختگیه چون هدفم اصلا این موضوع نبود ... دوما چون عکس العملشون با ...

  ما که گفتیم چرا پرهام شدی ... ( کد 10 ) ببینیم نظر خودش چیه ؟ پرهام .... پرهــــــــــــام ... کجایی بابائی ...! بیا بگو ببینم اسمتو  چندتا دوست داری ؟ "ده" چندتا " ده " پس چرا میخندی ؟ آهان ازش خاطره داری ؟!   میدونم ... اونروز تو بیمارستان وقتی خانم پرستار برای تکمیل مدارک نوزاد اسممو پرسید منم بی اختیار گفتم پرهام ...! خانم پرستاره از خنده مامانی فهمید سوتی دادم - گفت پرهام میخواد بره دنباله کارای خودش ؟! بعد باباش میخوای چکار کنه اونوقت ...! بعد مثل ندید بدیدها  جلوی صورتت گفتم " پـــرهام  به بابا نخندی " از برخورد نفسم یهو چشماتو بستی ... ولی انگار که از تلفظ اسمت ...

میدونم اگه تو اینترنت سرچ کنید عکسهای فوق العاده زیبایی میتونید دانلود کنید . ولی من این عکسها را روز جمعه فقط به این عشق گرفتم که نشون شما دوستان گلم بدم و شما را لحظه ایی مهمون طبیعت زیبای شهرمون کنم . امیدوارم لذت ببرید و با طبیعت مهربون باشید در ادامه مطلب بقیه عکسها  ...

      عکس شکوفه ها مربوط به سال گذشته است امسال متاسفانه نتونستم ... پ.ن : به زودی با عکسهای خوشگل میاییم ...

وقتی تنهام تازه یاد خودم میافتم . دلم برای خودم تنگ میشه دلم برای خودم میسوزه یک نگاهی به اطرافم میکنم و میبینم چقدر از خودم دور شدم . هر چی فکر میکنم پارسال جه جوری گذشت ، چه کارایی کردم ، کجا رفتم ، چیز خاصی یادم نمیاد . هرچی بوده پرهام توش دخیل بوده . صبح خیلی آروم از رختخواب جدا میشم قدمهای آهسته به سمت دستشویی ... مراقبم در ها را جوری باز کنم که کوچکترین صدایی نده ... خوردن صبحانه و همزدن چایی شیرین که بماند ... باز آروم و بی صدا به سمت در خروجی و رسیدن به محل کار ... کار و کار و کار و گهگاهی تلفنهایی ضروری از خونه که نه من میفهمم چی گفتم نه همسرم ...من توی محیط سرد و خشک کار و اون در کشمکش با پرهام که میخواد با بابا حرف بزنه ... قبلا...

بین خانمها بیشتر این مسئله مهمه که بدونن بچه شون به کی رفته . و از روی تصاویر تیره و تار سونوگرافی و حتی قبل از ازدواج پیشبینی میکنن شکل نی نی چطوری و بیشتر شبیه بابا میشه یا مامان ! بی خبر از اینکه اون نی نی  نصف از پدر  و نصف از مادر صفات ژنتیکی به ارث میبره اما ... اما تازه اون نصفها به قدری استادانه با هم تلفیق میشوند که تقریبا محاله ادعا کنیم " چشمای قشنگش کُپه خودمه " و " دماغش لنگه دماغه باباشه ...!" و به نظر من نی نی ، یک انسان جدیده و خصوصیاتش عین خودشه . حالا چه اصراریه هی بگی مثله منه ...مثله توئه .... ( البته بعضی آقایون بدترن ها... ) اینها مقدمه ای بود که بگم به خدا نه من بچگیهام شبیه پرهام بوده ...

دیروز برای اولین بار پرهام طبیعت را از نزدیک تجربه کرد ... اولش تو بغل من چسبیده بود و تکون نمیخورد ولی کم کم ترسش ریخت و بازیگوشی را شروع کرد  . یعنی همینجوری راه میرفت و از ما دور میشد ... خوشبختانه خیلی با احتیاط قدم بر میداشت ولی سه چهار بار بد جوری  زمین خورد و تیغ وخاشاک اذیتش کرد و اینقدر خسته شده بود که توی ماشین خوابش برد (آخه برعکس بیشتر بچه ها تو ماشین نمیخوابه  )  اینجا هنوز طبیعت رنگ زمستون داره و دریغ از یک سبزه که گره بزنیم ...( فهمیدم چرا آمار ازدواج تو شهر ما پایینه...! خب امکانات کمه ...! جوونها گناهی ندارن وقتی سیزده بدر ، سبزه گیر نمیارن گره بزنن خب چکار کنن...! ) البته هوا خوب بود و ...

  این روز ها حس میکنم پرهام داره به مرحله جدیدی از زندگیش پا میذاره ، یعنی میخواد حرف بزنه ! قبلا هم حرف میزد ولی چی میگفت خدا میدونه !   هیچ غرضی ندارم و حقیقت را میگم اولین کلمه ایی که داره با درک مفهومش به کار میبره " بابّا " است ! با تشدید تلفظ کنید , چون میدونه بابا یک کلمه کلیدی است ... بابا یعنی ببین منو ، بریم بازی ، بریم بخوریم ، بریم عشق و حال کنیم ..!  بابا یعنی تابلو " پایان محدودیتها " بابا یعنی " مامان " ( قدیمها خاله نصف مامان محسوب میشد فعلا که بابانصف بیشتره مامانه...!)   بابا بیا اینجا ، بابا برو اونجا ... همه اینها در پشت کلمه "بابّا " مستتر است . جالبه مادر محترمه هم از...